مدح و مناجات با حضرت زهرا سلام الله علیها
گـندم از دستۀ دستـاس تو برکـت دارد دستِ لطف تو به هر چیز محبّت دارد بی وضو دست به نام تو زدن جایز نیست نام تو عصمت محض است قداست دارد سائل آمد در این خانه و حـاتم برگشت در کـرم حضرت صدیـقه قـیامت دارد تـو به نُـه سالـگـیـت اُمِّ ابـیـهـا شـده ای حـرف ما نیست بگـویـیم، روایت دارد ماجـرای ورم پـای تـو در وقـت نـماز مـتــواتــر شـده از بـس سـنـدیّـت دارد روز محشر همه بر پا و تو بر ناقه سوار تا بـدانـنـد هـمه فـاطـمـه حُـرمـت دارد خوش بحالش که کنیزی شما را میکرد واقعـاً فـضّه چـه انـدازه سـعـادت دارد بُرد با ماست که مأنوس به زهرا شده ایم خاک بـوسیِّ درش حکـم عـبادت دارد گریۀ روز و شبت تـاب ز مَـردم بُـرده از تو بی بی در و همسایه شکایت دارد دل از غـصـه کـبـاب تو مـرا آتـش زد بیت الاخـزان خـراب تو مرا آتـش زد |